Chcesz dowiedzieć się więcej na temat celowe ukrycie testamentu zachęcamy do przeczytania artykułu Umyślne ukrycie testamentu (928 kc)
Ukrycie z premedytacją testamentu stanowi jedną z form, instytucji niegodności dziedziczenia.
Świadome dokonanie czynności polegających na zniszczeniu, podrobieniu, przerobieniu lub ukryciu testamentu, jest przestępstwem.
Rozmyślne ukrycie testamentu
Uznanie za niegodnego w gruncie rzeczy podyktowane jest pobudkami natury etycznej i jest przyczyną wyłączenia niegodnego spadkobiercy od dziedziczenia. Jest traktowany tak, jakby nie dożył otwarcia spadku.
W związku z tym jego udział spadkowy dostają inni spadkobiercy.
Dla osoby uznanej za niegodnego występują konsekwencje zarówno w przypadku dziedziczenia testamentowego, jak i ustawowego. W rezultacie taka osoba pozbawiona jest prawa do zachowku, zapis poczyniony na jej rzecz staje się nieważny.
Najważniejszym założeniem koncepcji niegodności dziedziczenia jest niedopuszczenie do sytuacji, aby niegodny uzyskał jakieś korzyści ze spadku.
Spadkobierca uznany za niegodnego
Art. 928 kc przewiduje trzy przykłady czynności, które uzasadniają uznanie spadkobiercy za niegodnego:
- dopuścił się umyślnie ciężkiego przestępstwa przeciwko spadkodawcy;
- podstępem lub groźbą nakłonił spadkodawcę do sporządzenia lub odwołania testamentu albo w taki sam sposób przeszkodził mu w dokonaniu jednej z tych czynności;
- umyślnie ukrył lub zniszczył testament spadkodawcy, podrobił lub przerobił jego testament albo świadomie skorzystał z testamentu przez inną osobę podrobionego lub przerobionego.
Dlatego za niegodną z tytułu umyślnego ukrycia testamentu można uznać jedynie osobę, która dziedziczy bezpośrednio po spadkodawcy
W przypadku, gdyby ukrycia testamentu dokonała osoba trzecia, nawet gdyby mogła dziedziczyć po spadkobiercy, to sytuacja ta nie uzasadniałaby uznania spadkobiercy za niegodnego.
***
Po przeczytaniu: “Celowe ukrycie testamentu”, zapraszamy również do lektury:
Photo by Melinda Gimpel on Unsplash
